“Düşüncede patinaj” ya da “zihinsel geviş getirmek”
Kimi insanlar geçmiş yaşantılarında, etkisinde kaldıkları ve kendilerince önemsedikleri bir olayı bilinçaltlarının derinliklerinde saklar, ezberlerini bozmazlar.
Yıllar sonra bunu belleklerinden çıkararak onu, o günün gündemine taşımaya çalışırlar. Böylelikle, yıllarca sindiremediklerini “zihinsel geviş” yoluyla sindirebileceklerini umarlar.
İş bununla kalsa iyidir, ancak sindirim sistemi ile ilgili bu faaliyeti, hareketlenme ve toparlanma çabasındaki insanları “sindirme” aracı olarak kullanmaya da çalışırlar.
Bu çabanın bir tek sebebi var sanırım. Geçmişi öne çıkararak bugünümüzü kontrol altına almak ve gelecek üzerinde ipotek kurmak.
Zamandan ve mekandan kopuk, zamana ve mekana odaklı olmayan söylemlerin günümüzü biçimlendiremeyeceğini, politikadaki bürokratların sorumluluk alma basamaklarını çıkamayacaklarını anlamak, anlatmak gerekir.
Bugünümüzü çalmaya çalışan ve siyaseten vesayet yaratmak isteyen bu “zaman hırsızlarına” karşı uyanık olmak zorundayız.
Kendisine bağlı, yönlendirebilecekleri kitlenin (kişisel tabanının) yeni yapılanmada hiç de güçlü olmadığını fark eden “zaman hırsızları”, politik hamleler marifetiyle son çırpınışlarını yapmaktalar.
'Mevlâna' ca;
Dünle beraber gitti, cancağızım,
Ne kadar söz varsa düne ait.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder