Sibirya’nın Gizemli Metal Küreleri Eski Bir Uzaylı Uygarlıktan mı?
Sibirya: Kayıp medeniyetler hikayesinden, Tunguska gibi sayısız garip patlama, sayısız UFO gözlemi ve tuhaf olgulara kadar, Sibirya hepsine sahiptir. Kuzey Rusya’nın kuzeyinde, neredeyse keşfedilmemiş ve bataklıklarla dolu toplam 3,083,523 km2’lik bir alana sahip olan bölge, yerlilerin pahasına kaçınılması gereken bir yer, çünkü Ölüm Vadisine giren hiç kimse geri dönmedi .
Amaç ve kökeni bilim tarafından açıklanamayan garip metalik küreler bulduklarını iddia ediyorlar. Arazi alanı halk tarafından “Uliuiu Cherkechek, Ölüm Vadisi “ olarak anılır. Bu bölgeye girenler, dünyadışından olduğu söylenen çok sayıda gizemli metalik cisimlerle karşılaşabilir.
Uzaylı savunma sistemi mi?
Neredeyse bir bilim kurgu filmi yada senaryo gibi geliyor, ancak bilinmeyen topraklara çekilip gizemli alanlara bakan bir kısım insan ‘stratejik olarak konumlandırılmış’ olduklarını iddia ediyor. Gizemli metalik kürelerin sadece uzay kökenli olduğu değil, bölgenin alan tehlikelerinden ve hatta “düşman” enerjilerden korunması için yerleştirildiğini gösteren çeşitli komplo teorilerini ortaya çıkarmıştır. Herhangi bir spekülasyonun ötesinde gerçek şu ki bu gizemli arazi, 1908’deki büyük Tunguska patlaması, 1984’deki Chulum ve 2002’deki Vitim gibi birçok felaket olayının kahramanıydı.
Bu tehlikeli bölgenin yakınında yaşayan insanlar bunun bir gizemi olduğuna inanıyorlar: Ölüm Vadisi, adını, bu metal kürelerden herhangi birinin çevresine dolaşmaya cüret eden herkesin kaderini gösteren sayısız ölüm ve hastalıklara borçlu olduğuna inanıyorlar. Efsaneler, burada , “Taiga” nın eski şeytanlarının yaşadığını söylüyor. Bölgenin önemli bir kaşifi olan R. Maak 1853’te şunları yazdı: “Suntar’da Viliuy’un üst sınırlarında, Viliuy’a akan Algy zaman ritmi (” büyük kazan battı “olarak adlandırılan) bir akarsu olduğu söylendi. Ormandaki yığına yakın, bakırdan yapılmış devasa bir kazan var. Boyu bilinmiyor, zira sadece toprağın üstünde görülebiliyor, ancak içinde birkaç ağaç büyüyor. ”
1936’da bir jeolog, yumuşak bir metal yarım kürenin yanına gitti; kırmızımsı renkte, yere kadar çıkıntılı keskin bir kenara sahipti. Dış duvarları yaklaşık 2 cm kalınlığındaydı ve çapının beşte biri kadar zeminden dışarı çıkmıştı. Jeolog, onun bir örneğini Yakutsk’a gönderdi.
1979’da, Yakutsk’tan bir arkeolojik keşif grubu, karşılaştığı yarıküreyi bulmaya çalıştı. Ekip üyelerine, gençliğinde yapıyı birkaç kez gören bir rehber eşlik ediyordu. Bununla birlikte, bir kaç yıl süre geçti ve bölgenin topoğrafyası değişti, grup yarımküreyi bulamadı. Aynı şey Yakutia’nın eski kültürlerini inceleyen bir araştırmacı olan ND Arkhipov tarafından kaydedildi: “Viliuy havzasının nüfusu arasında antik zamanlardan kalan bronz kazanların, nehirlerin üst bölgesinde var olduğuna dair bir efsane var . Bu efsaneye dikkat edilmelidir, çünkü efsanevi kazanların olduğu alanlar, Olguidakh – Kazan Deresi adı verilen birkaç akarsu içeriyor “dedi. Metalik kürelerin bulunduğu bölgeye giren yalnız avcılar, gizemli alanların bir kısmının suya batırıldığını, diğer alanların yarı gömüldüğünü söylüyor. Bazıları zaten bitki örtüsüyle örtüldü ve görünmez hale geldi. Bu alandaki metalin son derece dirençli ve sert olduğu söyleniyor ve kürelere yaklaşma korkusu nedeniyle kimse onları analiz edemiyor. Yapılan birkaç test, bileşimlerini ve kökenlerini belirlemede başarısız olan laboratuarlar tarafından gözardı edildi. Yerel avcılar, zamanla bu metalik kürelerin yeryüzüne düştüğünü ve gözden kaybolduğunu söylüyor. Garip bir şekilde, varlığı kağıt üzerinde belgelenmiş olmasına rağmen, gizemli alana dair fotoğraflar mevcut değil. Kürelerin bulunduğu gizemli bölgeyi ziyaret eden Vladivostok’dan Mikhail Koretsky şunları yazdı:
“Üç kez oradaydım. İlk kez 1933’te, on yaşındayken – babamla biraz para kazanmak için gittim – 1937’de babam olmadan. Ve son kez 1947’de bir grup gençle birlikte .
“Gizemli nesnelere gelince, muhtemelen orada çok var, üç mevsimde bu kazanlardan yedi tane gördüm. Hepsi beni tamamen şaşırtan görüntülerdi: Birincisi, çapları altı ila dokuz metre arasında olan boyutları bir cisimdi.”
“İkincisi, garip bir metalden yapılmışlardı. Herkes bakırdan yapılmış olduğunu yazdı, ancak eminim bakır değil. Keskinleştirilmiş bir keski bile ‘kazanları’ işaretlemeyemedik (birkaç kez denedik). Metal parçalanmaz ve dövülmez. Bakırda bir çekiç kesinlikle fark edilir . Ancak bu ‘bakır’, zımparaya benzeyen, bilinmeyen bazı maddelerden oluşan bir tabaka ile örtülüdür. Yine de bir oksidasyon katmanı değildir.”
“Kazanların çevresindeki bitki örtüsünün anomal olduğunu – etrafında büyümekten tamamen farklı olduğunu not ettim : Büyük yapraklı dulavratotu, bir adamın boyunun bir buçuk ya da iki misli garip otlar. ‘Kazanlardan’ birinde, bütün grup (altı kişi) geceyi geçirdi. Kötü bir şey hissetmedik ve herhangi bir tatsız olay çıkmadan ayrıldık. Üç ay sonra, arkadaşlarımdan biri saçlarını kaybetti. Ve kafamın sol tarafında (uyuduğum taraf), üç küçük yara izi vardı. Hayatım boyunca onlardan kurtulmaya çalıştım, ama bugün hala benimle birlikteler.”
“Tuhaf kazanlardan küçük bir parça koparmak için gösterilen çabalarımızın hiçbiri başarılı değildi. Getirmeyi başarabildiğim tek şey bir taştı. Yine de olağan bir şey değil: mükemmel bir kürenin ufak parçası gibi, altı santimetre çapında. Renkte siyahtı ve işe yaradığının görünür herhangi bir işareti yoktu, ancak cilalanmış gibi çok pürüzsüzdü. Bu kazanlardan birinde yerden topladım.”
“Taşı, 1933’te ailemin yaşadığı Samarca, Chuguyevka bölgesi, Primorsky bölgesi (Sovyet Uzakdoğu) köyüne götürdüm. Büyükannem bir ev inşa etmeye karar vermişti. Camları yerleştirmemiz gerekiyordu ancak tüm köyde bir cam kesici bulamamıştık. Elimde bu taşla denemek istedim ve şaşırtıcı bi şekilde kolaylıkla kesildi. Bu olaydan sonra, bütün bulgularım etrafımdaki insanlar ve akrabalarım tarafından elmas gibi değer gördü. 1937’de dedeme taşı verdim, ancak o sonbaharda tutuklandı ve Magadan’a götürüldü ve orada öldü. Şimdi kimse benim taşımın nerede olduğunu bilmiyor … ”
Koretsky mektubunda, 1933 yılında Yakut rehberinin ona şunları söylediğini vurguladı:
“… Beş ya da on yıl önce, yerden çıkmış birkaç küresel kazanı keşfetti (kesinlikle yuvarlaktı). Yepyeni görünüyorlardı. Daha sonra avcı onları tekrar görmüş, kırılmış ve dağılmış durumda. ”
Alan sadece bilim adamları için değil, kâşifler ve sıradan insanlar için de derin bir gizem olarak kalmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder