Ya Rahman..

HALÎFE-İ RAHMAN BENİM

“Kün” emriyle ola geldim, âlemlere sultan benim,
Eşref-i mahlûkat oldum, varlıklara mihman benim.

Kevn ü mekâna gelmişim, mülk-ü fenâyı bulmuşum.
Sefer-i ezel kılmışım, şol seyyah-ı devran benim.

Kâlû Belâ'dandır yolum, aşk şarabı tattı dilim,
İnci mercan saçtı elim, hazîne-i umman benim.

Aslım türap neslim âdem, aşk nehrinden doldu bâdem,
Nasıl biter bilmem vâdem, Hak Cemâl'e hayran benim.

Aşkın niyaz sümbülüyüm, muhabbetin bülbülüyüm,
Ebed bağının gülüyüm, âhirete revan benim.

Her bir ânım, her bir hâlim, Rabbim bilir, O’na mâlum,
Başım üzre gelsin ölüm, her dem Hakk’a kurban benim.

Sermâyem yok pazar edem, nakdim kesat kim kâr edem. 
Ol dil-dâra nazar edem, nâr-ı aşka pervan benim.

Tuttum yüzüm Dost'tan yana, her inâyet O’ndan bana,
Hamd ü senâ olsun O’na, şükür, ehl-i îman benim.

Hak Rasûl’e nurlu hitap, “İkra” ile indi Kitap, 
Müşrikleri kıldı bîtap, muhâtabı-ı Kur’an benim.

Aşk kitabın okumuşum, bülbül misal şakımışım,
Söz kumaşı dokumuşum, hikmet saçan lisan benim.

İlim, irfan benim harcım, meleklerden öte burcum,
Îman, taat Hakk’a borcum, Halîfe-i Rahman benim.

İbrahim Sağır