6 Mayıs 2018 Pazar

Sevgi ve yalnızlık.

Sevgi bir ışıktır o beklenmez .İçindekini aç huzuru bul.Önce kendini sevmeyi öğren.Sen yalnız olmayı seçtin,doğduğun gibi..Ruhu ona bu dünyada yalnız olduğunu fısıldar. Fakat ego bu zarif sesi şiddetle susturmayı tercih eder, kabul edemez. Çünkü yalnızlık "ölüm" gibidir. Bu nedenle tüm insanlarda sevgi beklentisi vardır. İnsan yalnız olduğunu, onu bu güne kadar kimsenin anlamadığını gerçekten kabul ettiğinde o kişi başkasından hiç bir beklenti içinde olamaz. Ego ölmüştür. Kişi tekbaşınalığa ulaşmıştır. Koşulsuz sevmeyi sadece tekbaşınalığa ulaşmış insanlar öğrenebilir. Koşulsuz seven insan başkasından sevgi bekleyemez. Şartsız sever. Başkasından sevgi beklentisi içinizde hiç ama hiç sevgi olmayışının boşluğundan kaynaklanmaktır. Başkası sizi asla dolduramayacaktır. Acı ama gerçek bu. 
Koşulsuz seven düşünceleriyle sevgiyi üretir. Kendi ürettiği sevgi beyindeki temporoparietal bölgesindeki hücrelerin çoğalmasını sağlar. O sevgi hücreleri düşünceyle artık sevgi üretilmediğinde bir kaç ay içinde şefkate dönüşür. Ruhunuzun sizi getirmek istediği yer burasıdır. Bu nedenle size "yalnızsın yolunu çiz sahteliklerin içinde olma" diye uyarmaktadır. Fakat ego buna izin vermemektedir. 
Koşulsuz sevgiyle "bütünü" hisseder her an haz içinde olursunuz. Başka cennet yoktur. Başka cennete gerek de yoktur. Çünkü zaman kavramı yoktur. Tanrı an'dadır,içimizde bizle..
Daha fazla ifad

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder