Tek bir zerresi bile tüm görünen âlemleri yok edecek kudrette olan sevgi, gönülde insanladır. Ancak insan ne gönülledir ne de sevgiyle. Hatırlamadığı için ulaşamaz, sessizliği duymak kolay değildir. O’nun avazını işitmek için nefsi öldürmek gerek. Eğer hesaptaysan, ayrıntıdaysan, şüphedeysen aşk ve sevgi içinde değilsindir. Emanettir her şey... düşünce, mal, eşya, tüm hayatında sahip olduğunu sandığın her şey ve en önemlisi de bedenin. Beden de bir emanettir. İnsan kendine ait olanları kaybeder. Kayıpların yoktur çünkü hiçbiri sana ait değildir. Sevgin, aşkın, bilgeliğin, aklın, güvenin, sabrın bunlar kendi "öz" olan değerlerin. Kendinden kendine yolculukta ulaşılacak nihai yer, "öz" yani yaratımda üflenen tanrısal ruhtur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder