çocuklarsa koşar, atlar, zıplar ve tırmanırlar.
Üzerinden atlayabilecekleri, çevresinde dolanabilecekleri engeller ararlar.
Üzerine tırmanabilecekleri her şeye tırmanırlar.
Bu coşkuyu göremeyeceğim yerlerde olmayı asla istemem.
Bütün o enerji ve “budalalık”, bütün o merak, ilgi,
sorular, konuşmalar ve tüm o hararetli tutku,
teselli edilemez acılar, ölçüsüz zevkler,
pek çokları için iyileştirilmesi gereken bir hastalık olarak
ya da iyimser bir bakışla,
katlanılması gereken masumiyetin yansımaları olarak görülür.
Bana göre bütün bunlar paha biçilemeyecek hazinelerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder