Çocuk olmak zordur.Hele savaşlarda çocuk olmak daha zordur.Savaşan bütün taraflar istesede istenmesede çocukların hayalerini çalarlar..Artık çocuk yoktur zamanını ve anını yaşayamayan küçük bedenli çocuklar vardır..Naziler ise kötü bir ur gibi kendinden olmayan bütün fidanlara (çocuk) düşmandır.

10 Haziran 1942'de, Alman kuvvetleri Prag yakınlarında Lidice köyüne gecenin ilk saatlerinde girdi. Küçük köyün tüm çıkışları kısa sürede kapatıldı. 173 erkek Horak çiftliğinin bahçesinde öldürüldü. Kadınlar ve çocuklar Kladno okuluna götürüldü. 3 gün sonra çocuklar annelerinden koparıldı, uygun görülen birkaç çocuk ve 1 yaşından küçük bebekler Almanlaştırılmak üzere ayrıldı, diğerleri gaz kamplarına götürüldü. Köyün tamamı, kilise, evler ve mezarlık yok edildi.
Yıllar geçti. 1969'da Marie Uchytilová "Savaşın Çocuk Kurbanları İçin
Anıt" isimli eserine başladı. 1989'da öldüğünde alçı heykellerini bitirmiş
ancak bronzları için yeterli parayı toplayamamıştı. Sadece üç tanesine kendi
imkanlarıyla son halini verebilmişti. Eşi bu işi devam ettirdi, 82 bronz
çocuk heykeli, 1995-2000 yılları arasında Lidice köyüne yerleştirildi.
Şimdi heykelleri görenler çocukların yüzlerindeki korku, dehşet,
çaresizlik ve tarifi zor duygularla yüzleşiyorlar.
Ne yazık ki günümüzde yine şehirleri yıkılmış, evlerine girilmiş, ailelerini kaybetmiş çocukların yüzlerindeki ifade ileride kim bilir hangi eserlerde nasıl bir utançla anılacak!